เชื่อเถอะ! อย่าเยอะเกิน

มองให้ออกว่าอะไรที่เราควรใส่ใจและอะไรที่เราควรปล่อยมันไป เมื่อเรามองย้อนกลับไปในอดีต จะมีสักกี่คนที่พึงพอใจกับชีวิตที่ตึงเครียดขนาดนั้นของตัวเอง เวลาผู้คนนึกถึงชีวิตที่ผ่านมา ขณะนอนรอความตาย เกือบทุกคนจะอยากจัดลำดับสิ่งสำคัญของชีวิตเสียใหม่แม้จะมีข้อยกเว้นอยู่บ้าง แต่คนส่วนใหญ่ก็อยากให้ตนไม่มัว เสียเวลากับเรื่องเล็ก ๆ จนเกินไป อยากใช้เวลากับผู้คนและกิจกรรมที่ตนรักอย่างแท้จริงมากขึ้น และเสียเวลาน้อยลงกับการวิตกกังวลถึงแม่มุมต่าง ๆ ของชีวิต ซึ่งเมื่อพิจารณาอย่างลึกซึ้งจะพบว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น การจินตนาการว่าคุณ อยู่ที่งานศพของตัวเองจะทำให้คุณย้อนมองชีวิต ในขณะที่ยังมีโอกาส สร้างความเปลี่ยนแปลงสำคัญบางอย่างอยู่